از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
شرکت نوپا، شرکت نوآفرین یا استارت آپ (انگلیسی: Startup، کوتاه شدهٔ Startup Company) به شرکت یا کسبوکاری گفته می شود که معمولا به تازگی و در نتیجهٔ کارآفرینی یک یا چند فرد ایجاد شده است. چنین مجموعه هایی معمولا رشد سریعی دارند و در جهت تولید راه حلی نوآورانه و دوام پذیر برای رفع یک نیاز در بازار شکل می گیرند.
استارت آپ، پروژه ای بود که توسط یک یا چند کارآفرین و برای جستجو، توسعه و اعتبارسنجی یک مدل تجاری مقیاس پذیر (قابل اندازه گیری و بررسی) انجام شد. کارآفرین، شخص یا گروهی است که در عرصه های مختلف قصد ایجاد کارگاه یا شرکت در زمینه توسعه های شخصی و گروهی را دارد و می تواند دارای اهداف بلند پروازانه ای نیز باشد. استارت آپ به مشاغل جدیدی اطلاق می شود که افراد به وسیله آن قصد دارند فراتر از بنیان گذاران انفرادی رشد کنند. استارت آپ ها در ابتدا با عدم قطعیت زیادی مواجه می شوند و احتمال شکست آنها بالا است؛ به همین سبب، در نهایت تعداد کمی از آنها موفق و اثرگذار خواهند بود. این شرکت ها معمولا مبتنی بر ایده های ریسک پذیری هستند که مدل کسبوکار مشخصی ندارند و بازار هدفشان نیز فرضی است. شرکت های نوپا می توانند در هر حوزهای ایجاد شوند، ولی اغلب به شرکتهایی نوپا گفته میشود که ظرفیت انجام کار و رشد سریع دارند و در زمینهٔ فناوری فعالیت می کنند. بر همین اساس، این مجموعه ها معمولا به دنبال جذب سرمایه برای رشد سریع تر در مدت زمانی کوتاه هستند.
می توان به شیوه های مختلفی استارت آپ ها را دستهبندی کرد. اما برای طبقهبندی صحیح و دقیق، میتوان کتابهای موجود در زمینهی راهاندازی استارت آپ ها را بررسی کرد. در این کتابها، انواع مختلفی از استارت آپ ها مورد بحث و بررسی قرار گرفتهاند. با مطالعه این کتاب ها و مقایسه استارت آپ های مطرح شده در آنها، میتوانید متوجه شوید که چارچوبی مشخص و مورد توافق برای طبقهبندی استارت آپها وجود ندارد. اما، استفاده از تقسیم بندی سهگانهی استارت آپ ها میتواند مفید باشد، این تقسیم بندی براساس حوزه فعالیت، مدل کسب و کار و معماری استارت آپ ها است.
شرکتهای نوپا محصول محور، نوعی استارت آپ هستند که در آن، تمرکز اصلی بر روی توسعه و بهبود محصول و خدمات ارائه شده قرار دارد. در این نوع استارت آپ ها، محصول یا خدمات ارائه شده، محور فعالیت و تمرکز قرار دارد و تلاش برای بهبود و توسعه آنها در اولویت بالایی است. برای داشتن محصولی موفق، استارت آپ های محصول محور به دو عامل مهم توجه می کنند. اولین عامل، کیفیت محصول یا خدمات ارائه شده است. باید به گونه ای طراحی شود که نیاز مشتریان را برطرف کند و به خوبی و با کیفیت ارائه شود. دومین عامل، هزینه های تولید و توسعه محصول یا خدمات است که باید به گونه ای باشد که به راحتی بتوان آن را با قیمتی مناسب به مشتریان ارائه کرد.
شرکتهای نوپا بازار محور یا مشتری محور، به شرکت هایی گفته میشوند که ابتدا به بررسی نیازهای بازار و مشتریان میپردازند و با توجه به آنها، محصول و خدمات خود را ارائه میدهند. در این نوع استارت آپ ها، مشتریان و نیازهای آنها محور تصمیمگیری هستند و تمرکز بر روی ارائهی محصول یا خدمات با کیفیت و ارزش برای مشتری است. برای این منظور، استارت آپ های بازار محور معمولاً بازاریابی فعال و گستردهای را انجام میدهند تا با جذب مشتریان جدید، به توسعه و رشد بیشتری برسند.
در استارت آپ های فناوری محور، فناوری و نوآوری های آن از اهمیت بالایی برخوردارند و تمرکز بر روی توسعه و بهبود فناوری است. در این نوع استارت آپ ها، بیشتر از هر چیزی به دنبال حل مسائل و نیازهای موجود در بازار هستند و به کمک فناوری های جدید و نوآورانه، سعی در ارائه راهکارهایی بهتر و کارآمدتر برای مشتریان خود دارند.